Τυχερός ο Ολυμπιακός

Έτυχε εχθές να έχω ελεύθερο χρόνο και είπα να καθίσω να παρακολουθήσω προσεκτικά όλο το παιχνίδι του Ολυμπιακού με τον Εργοτέλη στο παγκρήτιο στάδιο. Όπως είχα προβλέψει σε προηγούμενο post (Μια μεγάλη ευκαιρία χάθηκε μια ακόμη μεγαλύτερη είναι μπροστά) ο Εργοτελης αν εμφανιζόταν σοβαρός, πειθαρχημένος και χωρίς φόβο, θα μπορούσε να κάνει την ζημια στον Ολυμπιακό και να του πάρει ακόμα και την νίκη. Δυστυχώς για αυτόν και ευτυχώς για τους πρωταθλητές άργησε να πάρει χαμπάρι ότι το ματς ήταν στα μέτρα του και έχασε τους βαθμούς αλλά όχι και το γόητρό του. Γιατί μπορεί να ήταν ο Ολυμπιακός αυτός ο οποίος κέρδισε το ματς αλλά ο Εργοτέλης ήταν αυτός που (στο δεύτερο κυρίως ημίχρονο) κέρδισε τις εντυπώσεις.
Σε ένα πολύ μέτριο παιχνίδι, ο Ολυμπιακός ήταν αυτός ο οποίος κατάφερε να προηγηθεί από μια μπαλιά τρύπα στο κέντρο της άμυνας του Εργοτέλη στο 3ο μόλις λεπτό και έβαλε δύσκολα στους Κρητικούς από την αρχή του παιχνιδιού. Σε ένα παιχνίδι χωρίς καμιά ποιότητα ούτε από την μια αλλά ούτε και από την άλλη ομάδα, με "γεμίσματα" εκατέρωθεν από τους αμυντικούς των 2 ομάδων και την δύναμη να κυριαρχεί στο άναρχο παιχνίδι των 2 αντιπάλων ο Ολυμπιακός κατάφερε να διευρύνει το προβάδισμά του με το πέναλτυ το οποίο κέρδισε ο Μιραλάς από τον Τζούνιορ και μετέτρεψε σε γκολ ο Φουστέρ κλείνοντας με τον καλύτερο τρόπο το ημίχρονο για τον Ολυμπιακό.
Μάλλον κάπου εκεί οι παίκτες του Βαλβέρδε πίστεψαν ότι πήραν το παιχνίδι και άρχισαν να σκέφτονται το ματς της Τετάρτης απέναντι στην Άρσεναλ στο Emirates μόνο που ο Εργοτέλης (και κυρίως ο Ρομάνο) είχε διαφορετική άποψη. Σε ένα ματς που έδειχνε προδιαγεγραμμένο ως μια εύκολη νίκη του Ολυμπιακού μετά το 0-2 του ημιχρόνου, ο "κοντός" με ένα ασύλλυπτο φάουλ ξαναέβαλε στο παιχνίδι τον Εργοτέλη, ο οποίος μετά από αυτό το γκολ κατάλαβε ότι μπορεί να ξαναμπεί στο παιχνίδι και άρχισε να πιέζει ψηλά τον Ολυμπιακό για να τον αναγκάσει να κάνει το λάθος. Μια στιγμή αδράνειας όμως και ένα τυχερό γκολ, με βάση την εξέλιξη της φάσης, ο Ολυμπιακός κατάφερε από μια στημένη φάση να ξαναπάρει προβάδισμα 2 τερμάτων με τον Μάρκανο στο 75'. Και εκεί που ακόμα και ο πιο αισιόδοξος οπαδός του Εργοτέλη θα πίστευε ότι το ματς τελείωσε και ότι ο Εργοτέλης θα περίμενε να περάσουν τα τελευταία 15' του παιχνιδιού σαν να ήταν διαδικαστικά, αντιθέτως ξαναανέβασε στροφές και κατάφερε να μειώσει ξανά με τον Ρομάνο, επίσης σε μια στημένη φάση. Παρόλα αυτά, και παρόλη την πίεση μέχρι το τελευταίο λεπτό δεν κατάφερε κάτι παραπάνω και έφυγε ηττημένος από το γήπεδο χωρίς ουσιαστικά να έχει απειληθεί από τον Ολυμπιακό εκτός από τις φάσεις των γκολ τα οποία δέχτηκε.
Συμπερασματικά σε ένα ακόμη παιχνίδι ο Ολυμπιακός εμφανίστηκε πολύ κατώτερος των περιστάσεων αλλά κατόρθωσε ακόμη και με σβηστές τις μηχανές να πάρει και αυτό το παιχνίδι. Για μένα αποτελεί ναι μεν δικαιολογία το γεγονός ότι αγωνίζεται με την Άρσεναλ την Τετάρτη, ωστόσο δεν μπορεί να δικαιολογηθεί το γεγονός ότι ο πρωταθλητής Ελλάδας σε όποια κατάσταση και να βρίσκεται και όποια δικαιολογία και αν έχει δεν κατάφερε σε κανένα σημείο του παιχνιδιού (με εξαίρεση ένα 20' στο πρώτο ημίχρονο) να δείξει την ανωτερότητά του απέναντι σε ένα φιλόδοξο και φιλότιμο αντίπαλο, ο οποίος όμως κινήθηκε και αυτός σε ρηχά νερά (κυρίως στο πρώτο ημίχρονο) ίσως από υπερβολικά μεγάλο σεβασμό στον μεγάλο αντίπαλό του. Ας μου επιτραπεί πάντως η πρόβλεψη ότι με εμφανίσεις σαν την χθεσινή, ο Ολυμπιακός δεν θα προλαβαίνει να τα "μετράει" απέναντι σε αντιπάλους όπως η Άρσεναλ και μακάρι να βγω ψεύτης από την Τετάρτη κιόλας.

ΥΓ1: Πολύ αρνητικός για τον Εργοτέλη ο Βασίλης Κουτσιανικούλης. Ένας παίκτης ο οποίος ήρθε για να βοηθήσει την ομάδα με παραστάσεις από μια μεγαλύτερη ομάδα, βρισκόταν εκτός τόπου και χρόνου, αφού σε καμία στιγμή του παιχνιδιού δεν φάνηκε να μπαίνει στο κλίμα του. Βασίλη χρειάζεται δουλειά και προσπάθεια για να καταφέρεις να καθιερωθείς ξανά, όχι μόνο στον Εργοτέλη αλλά και στο Ελληνικό ποδόσφαιρο και εμφανίσεις σαν την χθεσινή μόνο καλό δεν κάνουν σε σένα ή στην ομάδα σου.

ΥΓ2: Όλο και περισσότερο δείχνει την εμπιστοσύνη του ο Καραγεωργίου στον νεαρό Σαρρή αφού φαίνεται καθαρά πως φέτος περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά τον υπολογίζει για την εντεκάδα. Εχθές όταν αναγκαστικά χρειάστηκε να βγει (ο καλύτερος παίκτης της ομάδας μέχρι εκείνη την στιγμή για μένα) ο Χίμπλιγκερ, δεν δίστασε να ρίξει ξανά τον μικρό στην μάχη και εκείνος τον δικαίωσε για μια ακόμη φορά. Αν συνεχίσει έτσι ο μικρός σύντομα τον βλέπω να καθιερώνεται στην εντεκάδα.

ΥΓ3: Ντεπούτο με την φανέλα του Εργοτέλη αλλά και στην Superleague για τον Κατσικοκέρη ο οποίος παρόλο που έδειξε ότι είχε το άγχος του πρωτάρη, εντούτοις έδειξε από την πρώτη του κιόλας εμφάνιση ότι διαθέτει και με το παραπάνω κάτι που λείπει αρκετά από την επίθεση της ομάδας , την ταχύτητα αφού σε μια φάση πέταξε την μπάλα μπροστά ανάμεσα από τους 2 στόπερ του Ολυμπιακού όντας 2-3 μέτρα πιο πίσω από αυτούς και κόντεψε να τους περάσει στο σπριντ και να κάνει την ζημιά.

ΥΓ4: Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον ευγενικό κλέφτη που άνοιξε το αυτοκίνητό μου κατά την διάρκεια ποδοσφαιρικού αγώνα στον οποίο συμμετείχα, αφού παραβίασε την κλειδαριά του συνοδηγού, και πήρε μόνο τα χρήματα που είχα στο πορτοφόλι μου και όχι το δίπλωμα, την ταυτότητα και ότι άλλα χαρτιά του αυτοκινήτου τα οποία είχα μέσα. Αν τα χρειαζόταν τόσο πολύ τα χρήματα εύχομαι να πιάσουν τόπο....