Παοκ με μέλλον... Αεκ με...παρελθόν....

Αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα που βγαίνει από τα 2 χθεσινά παιχνίδια του Europa League για τις 2 ελληνικές ομάδες. Από την μια ο Παοκ ο οποίος πάλεψε μέχρι το τέλος και κατάφερε να πάρει το βαθμό της ισοπαλίας από μια ομάδα που κακά τα ψέμματα έχει πολύ μεγαλύτερο budget από αυτόν και ως εκ τούτου και ποιοτικότερους παίκτες, παρόλο που του στράβωσε το ματς (από εκεί που προηγήθηκε έφτασε να χάνει) και από την άλλη μια Αεκ που ότι και να πούμε λίγο είναι: Μια ομάδα χωρίς στοιχεία ομάδας, η οποία κατάφερε να προηγηθεί και στο τέλος να χάσει από μια ομάδα η οποία αν αγωνιζόταν στην Superleague, περισσότερο για την σωτηρία θα πάλευε παρά για την έξοδο στο Europa League. Με έναν προπονητή ο οποίος αντικαθιστά τον καλύτερο παίκτη της ομάδας (Λεονάρντο) και μια ομάδα χωρίς ψυχή. Και μια αποβολή δεν νομίζω ότι μπορεί να σταθεί ως ικανή δικαιολογία για μια τέτοια ήττα.
Το μόνο σίγουρο από τα 2 χθεσινά παιχνίδια είναι ότι αυτός ο Παοκ δείχνει μέρα με την μέρα ότι είναι ικανός για το καλύτερο και αυτή η Αεκ για το (ακόμα) χειρότερο...

Αυτός μάλιστα! Είναι ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ!

Ομολογώ ότι δεν το περίμενα. Για πολλούς και διάφορους λόγους: Λόγω της προϊστορίας του Ολυμπιακού στις επισκέψεις του στο "Νησί" όπου σε 10 επισκέψεις μετράει 10 ήττες (και μάλιστα οι περισσότερες "καθαρές"), της αντιπάλου του η οποία είναι μια κλάση πιο πάνω από τους ερυθρόλευκους αλλά κυρίως λόγω της κακής εικόνας της ομάδας του Πειραιά στα τελευταία παιχνίδια με αποκορύφωμα το τραγικό παιχνίδι της τελευταίας αγωνιστικής της Superleague με αντίπαλο τον Εργοτέλη. Αλλά η σημερινή εμφάνιση του Ολυμπιακού πρέπει να γεμίσει με αισιοδιοξία και τον πιο απαισιόδοξο οπαδό της ομάδας, αφού ο Ολυμπιακός σήμερα νομίζω ότι ήταν καλύτερος από κάθε άλλη επίσκεψή του στην Αγγλία. Το μόνο που δεν είχε ο σημερινός Ολυμπιακός ήταν η τύχη με το μέρος του αλλιώς θα μπορούσε (ίσως και το πιο δίκαιο θα ήταν) να πάρει τουλάχιστον την ισοπαλία. Ο σημερινός Ολυμπιακός, που δεν φοβήθηκε (με εξαίρεση ίσως το κενό διάστημα που δέχτηκε τα 2 γκολ) την μεγάλη αντίπαλό του έστω και αν έπαιζε μέσα στο σπίτι της, που παρόλο που δέχτηκε 2 γκολ γρήγορα δεν το έβαλε κάτω και κατάφερε και μείωσε και στην συνέχεια πίεσε και για την ισοφάριση, που κράτησε την μπάλα στα πόδια του και την κυκλοφόρησε, που δημιούργησε ευκαιρίες και τελικές προσπάθειες, που έτρεξε ασταμάτητα σε όλο το παιχνίδι, νομίζω ότι έχει πολύ μέλλον. Αρκεί εμφανίσεις σαν τις σημερινές να τις κρατήσει σαν κόρη οφθαλμού και να προσπαθεί να τις επαναλάβει στο μέλλον. Και όχι μόνο στο champions league αλλά και στο Ελληνικό πρωτάθλημα. Τώρα όσον αφορά το αποτέλεσμα, αυτό μπορεί να μην ήταν το επιθυμητό για τον Ολυμπιακό, ούτε και το δικαιότερο με βάση την εικόνα των 2 ομάδων μέσα στο γήπεδο αλλά το ποδόσφαιρο έτσι είναι. Και στο κάτω κάτω δεν νομίζω στον "προϋπολογισμό" των βαθμών όταν έγινε η κλήρωση του ομίλου, δεν νομίζω να περίμεναν να βάλουν τίποτα στο σακούλι από αυτό το παιχνίδι. Ας συνεχίζει να παίζει έτσι η ομάδα και βαθμοί και αποτελέσματα θα έρθουν από μόνα τους.

ΥΓ: Το χθεσινό γκολ της Ρεάλ απέναντι στον Αγιαξ, πρέπει να γραφεί σε cd και να διδάσκεται από εδώ και στο εξής σε όλα τα σεμινάρια ποδοσφαίρου! Όσο ωραία και να είναι μια τρίπλα, ένα απευθείας φάουλ ή ένα μακρινό σουτ -γκολ, νομίζω ότι γκολ σαν και αυτό είναι σπάνιας ομορφιάς...

Καλως όρισες Κατερίνα!

Είμαι στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσω ότι το blog από σήμερα θα φιλοξενεί κείμενα από την ανεξάρτητη δημοσιογράφο - αθλητικογράφο Κατερίνα Μπιτίτσιου! Μετά από πρόταση της ιδίας η οποία με βρίσκει 100% σύμφωνο, η Κατερίνα θα είναι κοντά μας με τουλάχιστον 2 αναρτήσεις τον μήνα. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να την ευχαριστήσω για την προσοχή που έδειξε στο blog μου και θέλησε να συνεργαστούμε και να ευχηθώ να έχουμε μια μακριά και επιτυχημένη συνεργασία. Αν υπάρχει και κάποιος άλλος ο οποίος θα ήθελε να συμμετέχει στην προσπάθεια για την ανάδειξη του υγιούς ποδοσφαίρου και της ποδοσφαιρικής παιδείας, να κρίνει πρόσωπα και καταστάσεις που αφορούν το ποδοσφαιρο γενικότερα αλλά και το ελληνικό ποδόσφαιρο ειδικότερα, είναι ευπρόσδεκτος να επικοινωνήσει μαζί μου και εφόσον συμφωνεί το ύφος μας πολύ ευχαρίστως να μεγαλώσει κι άλλο η παρέα μας. Μακρηγόρησα πολύ όμως. Ακολουθεί το πρώτο κείμενο της Κατερίνας με τίτλο:

Ο Μοράτι ησύχασε…

Με τον Κλαούντιο Ρανιέρι στον πάγκο καταγράφηκε η πρώτη νίκη στη Serie A, ο Μάσιμο Μοράτι χαμογέλασε ξανά και πλέον όλα στην Ίντερ επέστρεψαν στους παλιούς φυσιολογικούς ρυθμούς.

Το στοίχημα των βυθισμένων στη βαθμολογία του ιταλικού πρωταθλήματος «νερατζούρι» ήταν όχι μόνο να επιστρέψουν στα θετικά αποτελέσματα αλλά να ξαναβρούν και την αγωνιστική τους προσωπικότητα, η οποία επί –σύντομης- εποχής Γκασπερίνι είχε χαθεί ολοσχερώς.

Απόδειξη η 16^η θέση στο πρωτάθλημα, οι τέσσερις βαθμοί σε τέσσερις αγώνες αλλά σημαντικότερη η ήττα στην προτελευταία αγωνιστική από τη νεοφώτιστη Νοβάρα, γεγονός που έσβησε το χαμόγελο από τα χείλη του ισχυρού άντρα της ομάδας.

Η νίκη, όμως, με 3-1 επί την Μπολόνια το περασμένο Σάββατο, φαίνεται ότι έφερε τα επιθυμητά στο στοίχημα αποτελέσματα και έκανε τον Μοράτι να πιστέψει ότι όλα μπήκαν στη θέση που τους αρμόζει.

«Είμαι πολύ ευχαριστημένος από την εικόνα της ομάδας στον αγώνα με την Μπολόνια. Όλα πήγαν πολύ καλά.

Νομίζω πως με τον Ρανιέρι παίζουμε πιο λογικά, με την έννοια ότι ο τρόπος που αγωνιζόμαστε τώρα ταιριάζει περισσότερο στη φιλοσοφία μας.

Μπορεί να το κατάφερνε κι ο Γκασπερίνι αργότερα, αλλά θα ήταν μεγάλο ρίσκο να περιμένω», δήλωσε στην εφημερίδα «Gazzetta dello Sport».

Τυχερός ο Ολυμπιακός

Έτυχε εχθές να έχω ελεύθερο χρόνο και είπα να καθίσω να παρακολουθήσω προσεκτικά όλο το παιχνίδι του Ολυμπιακού με τον Εργοτέλη στο παγκρήτιο στάδιο. Όπως είχα προβλέψει σε προηγούμενο post (Μια μεγάλη ευκαιρία χάθηκε μια ακόμη μεγαλύτερη είναι μπροστά) ο Εργοτελης αν εμφανιζόταν σοβαρός, πειθαρχημένος και χωρίς φόβο, θα μπορούσε να κάνει την ζημια στον Ολυμπιακό και να του πάρει ακόμα και την νίκη. Δυστυχώς για αυτόν και ευτυχώς για τους πρωταθλητές άργησε να πάρει χαμπάρι ότι το ματς ήταν στα μέτρα του και έχασε τους βαθμούς αλλά όχι και το γόητρό του. Γιατί μπορεί να ήταν ο Ολυμπιακός αυτός ο οποίος κέρδισε το ματς αλλά ο Εργοτέλης ήταν αυτός που (στο δεύτερο κυρίως ημίχρονο) κέρδισε τις εντυπώσεις.
Σε ένα πολύ μέτριο παιχνίδι, ο Ολυμπιακός ήταν αυτός ο οποίος κατάφερε να προηγηθεί από μια μπαλιά τρύπα στο κέντρο της άμυνας του Εργοτέλη στο 3ο μόλις λεπτό και έβαλε δύσκολα στους Κρητικούς από την αρχή του παιχνιδιού. Σε ένα παιχνίδι χωρίς καμιά ποιότητα ούτε από την μια αλλά ούτε και από την άλλη ομάδα, με "γεμίσματα" εκατέρωθεν από τους αμυντικούς των 2 ομάδων και την δύναμη να κυριαρχεί στο άναρχο παιχνίδι των 2 αντιπάλων ο Ολυμπιακός κατάφερε να διευρύνει το προβάδισμά του με το πέναλτυ το οποίο κέρδισε ο Μιραλάς από τον Τζούνιορ και μετέτρεψε σε γκολ ο Φουστέρ κλείνοντας με τον καλύτερο τρόπο το ημίχρονο για τον Ολυμπιακό.
Μάλλον κάπου εκεί οι παίκτες του Βαλβέρδε πίστεψαν ότι πήραν το παιχνίδι και άρχισαν να σκέφτονται το ματς της Τετάρτης απέναντι στην Άρσεναλ στο Emirates μόνο που ο Εργοτέλης (και κυρίως ο Ρομάνο) είχε διαφορετική άποψη. Σε ένα ματς που έδειχνε προδιαγεγραμμένο ως μια εύκολη νίκη του Ολυμπιακού μετά το 0-2 του ημιχρόνου, ο "κοντός" με ένα ασύλλυπτο φάουλ ξαναέβαλε στο παιχνίδι τον Εργοτέλη, ο οποίος μετά από αυτό το γκολ κατάλαβε ότι μπορεί να ξαναμπεί στο παιχνίδι και άρχισε να πιέζει ψηλά τον Ολυμπιακό για να τον αναγκάσει να κάνει το λάθος. Μια στιγμή αδράνειας όμως και ένα τυχερό γκολ, με βάση την εξέλιξη της φάσης, ο Ολυμπιακός κατάφερε από μια στημένη φάση να ξαναπάρει προβάδισμα 2 τερμάτων με τον Μάρκανο στο 75'. Και εκεί που ακόμα και ο πιο αισιόδοξος οπαδός του Εργοτέλη θα πίστευε ότι το ματς τελείωσε και ότι ο Εργοτέλης θα περίμενε να περάσουν τα τελευταία 15' του παιχνιδιού σαν να ήταν διαδικαστικά, αντιθέτως ξαναανέβασε στροφές και κατάφερε να μειώσει ξανά με τον Ρομάνο, επίσης σε μια στημένη φάση. Παρόλα αυτά, και παρόλη την πίεση μέχρι το τελευταίο λεπτό δεν κατάφερε κάτι παραπάνω και έφυγε ηττημένος από το γήπεδο χωρίς ουσιαστικά να έχει απειληθεί από τον Ολυμπιακό εκτός από τις φάσεις των γκολ τα οποία δέχτηκε.
Συμπερασματικά σε ένα ακόμη παιχνίδι ο Ολυμπιακός εμφανίστηκε πολύ κατώτερος των περιστάσεων αλλά κατόρθωσε ακόμη και με σβηστές τις μηχανές να πάρει και αυτό το παιχνίδι. Για μένα αποτελεί ναι μεν δικαιολογία το γεγονός ότι αγωνίζεται με την Άρσεναλ την Τετάρτη, ωστόσο δεν μπορεί να δικαιολογηθεί το γεγονός ότι ο πρωταθλητής Ελλάδας σε όποια κατάσταση και να βρίσκεται και όποια δικαιολογία και αν έχει δεν κατάφερε σε κανένα σημείο του παιχνιδιού (με εξαίρεση ένα 20' στο πρώτο ημίχρονο) να δείξει την ανωτερότητά του απέναντι σε ένα φιλόδοξο και φιλότιμο αντίπαλο, ο οποίος όμως κινήθηκε και αυτός σε ρηχά νερά (κυρίως στο πρώτο ημίχρονο) ίσως από υπερβολικά μεγάλο σεβασμό στον μεγάλο αντίπαλό του. Ας μου επιτραπεί πάντως η πρόβλεψη ότι με εμφανίσεις σαν την χθεσινή, ο Ολυμπιακός δεν θα προλαβαίνει να τα "μετράει" απέναντι σε αντιπάλους όπως η Άρσεναλ και μακάρι να βγω ψεύτης από την Τετάρτη κιόλας.

ΥΓ1: Πολύ αρνητικός για τον Εργοτέλη ο Βασίλης Κουτσιανικούλης. Ένας παίκτης ο οποίος ήρθε για να βοηθήσει την ομάδα με παραστάσεις από μια μεγαλύτερη ομάδα, βρισκόταν εκτός τόπου και χρόνου, αφού σε καμία στιγμή του παιχνιδιού δεν φάνηκε να μπαίνει στο κλίμα του. Βασίλη χρειάζεται δουλειά και προσπάθεια για να καταφέρεις να καθιερωθείς ξανά, όχι μόνο στον Εργοτέλη αλλά και στο Ελληνικό ποδόσφαιρο και εμφανίσεις σαν την χθεσινή μόνο καλό δεν κάνουν σε σένα ή στην ομάδα σου.

ΥΓ2: Όλο και περισσότερο δείχνει την εμπιστοσύνη του ο Καραγεωργίου στον νεαρό Σαρρή αφού φαίνεται καθαρά πως φέτος περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά τον υπολογίζει για την εντεκάδα. Εχθές όταν αναγκαστικά χρειάστηκε να βγει (ο καλύτερος παίκτης της ομάδας μέχρι εκείνη την στιγμή για μένα) ο Χίμπλιγκερ, δεν δίστασε να ρίξει ξανά τον μικρό στην μάχη και εκείνος τον δικαίωσε για μια ακόμη φορά. Αν συνεχίσει έτσι ο μικρός σύντομα τον βλέπω να καθιερώνεται στην εντεκάδα.

ΥΓ3: Ντεπούτο με την φανέλα του Εργοτέλη αλλά και στην Superleague για τον Κατσικοκέρη ο οποίος παρόλο που έδειξε ότι είχε το άγχος του πρωτάρη, εντούτοις έδειξε από την πρώτη του κιόλας εμφάνιση ότι διαθέτει και με το παραπάνω κάτι που λείπει αρκετά από την επίθεση της ομάδας , την ταχύτητα αφού σε μια φάση πέταξε την μπάλα μπροστά ανάμεσα από τους 2 στόπερ του Ολυμπιακού όντας 2-3 μέτρα πιο πίσω από αυτούς και κόντεψε να τους περάσει στο σπριντ και να κάνει την ζημιά.

ΥΓ4: Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον ευγενικό κλέφτη που άνοιξε το αυτοκίνητό μου κατά την διάρκεια ποδοσφαιρικού αγώνα στον οποίο συμμετείχα, αφού παραβίασε την κλειδαριά του συνοδηγού, και πήρε μόνο τα χρήματα που είχα στο πορτοφόλι μου και όχι το δίπλωμα, την ταυτότητα και ότι άλλα χαρτιά του αυτοκινήτου τα οποία είχα μέσα. Αν τα χρειαζόταν τόσο πολύ τα χρήματα εύχομαι να πιάσουν τόπο....

Μια μεγάλη ευκαιρία χάθηκε, μια ακόμη μεγαλύτερη είναι μπροστά

Ναι ο Εργοτέλης έχασε μια πάρα μα πάρα πολύ μεγάλη ευκαιρία να φύγει ακόμα και νικητής από την Αθήνα την προηγούμενη εβδομάδα απέναντι στην ΑΕΚ κυρίως λόγω αστοχίας και ατυχίας. Μπορεί να ήταν σε καλύτερη κατάσταση και όλα να συνηγορούσαν υπέρ του στο συγκεκριμένο παιχνίδι έτσι ώστε να σπάσει την τραγική παράδοση απέναντι στον δικέφαλο, ωστόσο η ΑΕΚ με την στόφα της μεγάλης ομάδας και μόνο με την φανέλα πήρε το ματς έστω και δύσκολα έστω και αν δεν το άξιζε. Το ζητούμενο και η πρόκληση για τον Εργοτέλη, αν θέλει να πετύχει εφέτος την υπέρβαση που ζητάει ο πρόεδρος και ο κόσμος του, την είσοδο στα playoff, είναι οι βαθμολογική συγκομιδή στα ματς εναντίον των μεγάλων ομάδων. Μέχρι στιγμής έχει καταφέρει να πάρει τους 3 βαθμούς από μία από τους μεγάλους (ΠΑΟΚ) και να χάσει κάνοντας πολύ καλή εμφάνιση απέναντι στον δεύτερο (ΑΕΚ). Τώρα υπάρχει κάποιος που πιστεύει ότι δεν μπορεί εδώ μέσα να κάνει την ζημιά απέναντι σε αυτό τον Ολυμπιακό δεδομένων των υπάρχουσων συγκυριών; Σίγουρα πρόκειται για μια μεγάλη ομάδα, μάλλον την μεγαλύτερη αυτή την στιγμή στην Ελλάδα βάσει τίτλων, ονομάτων, μεταγραφών, budget κτλ. Αλλά παρόλα αυτά, εμένα προσωπικά αυτός ο Ολυμπιακός της Μαρσέιγ και της Ξάνθης δεν μου φαίνεται η ομάδα που πρέπει κάποια ομάδα να φοβάται και ειδικά στην έδρα της. Ο Εργοτέλης δεν θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να φοβηθεί το ματς αλλά να παίξει σαν ίσος τον μεγάλο αντίπαλό του. Και τότε με μια μικρή δόση τύχης νομίζω ότι μπορεί να πάρει ακόμα και την νίκη. Άλλωστε και παλιότερα ο Ολυμπιακός δεν περνούσε από εδώ με εύκολες νίκες, αν περνοούσε δηλαδή και καθόλου. Γι'αυτό αύριο ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΠΑΓΚΡΗΤΙΟ για να στηρίξουμε την ομάδα. Γιατί με τον κόσμο δίπλα της, η ομάδα αυτή μπορεί να πάει ακόμα παραπάνω...

Έγκλημα και τιμωρία

τώρα ποιο ακριβώς ήταν το έγκλημα του Ηρακλή και αντί για την football league στην οποία προοριζόταν να αγωνιστεί εφέτος, λόγω του εγκλήματός του να προσφύγει στα πολιτικά δικαστήρια ενώ δεν επιτρέπεται να κάνει κάτι τέτοιο (και δεν υπάρχει και πρόσφατο παράδειγμα κάποιας άλλης ομάδας που έκανε το ίδιο και τελικά δικαιώθηκε, λέω εγώ τώρα) θα αγωνίζεται σίγουρα από την football league 2 και... κάτω! Το "και κάτω" το αναφέρουμε διότι υπάρχει η πιθανότητα λόγω και κάποιων παραλειψεων - παρατυπιών στον φάκελό του, να αγωνιστεί ακόμα και στο περιφερειακό πρωτάθλημα. Και όλα αυτά γίνονται τέλη Σεπτέμβρη στην Ελλάδα του 2011! Που ακόμα δεν έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο καλά καλά στην Superleague παρόλο που το πρωτάθλημα έχει ήδη ξεκινήσει, που ακόμα όλες οι ομάδες των επαγγελματικών κατηγοριών (αλλά και κάποιες από το περιφερειακό) δεν ξέρουν ακόμα που θα αγωνίζονται στην φετινή αγωνιστική περίοδο. Κατά τα άλλα όμως έχουμε δικαιοσύνη και αφήνουμε ελεύθερους κάποιους τους οποίους κατηγορήσαμε άδικα για στημένα παιχνίδια και από πάνω τους υποχρεώνουμε να πληρώσουν χρήματα κι από πάνω! Μα αν είναι δυνατόν! Ανθρώπους - υποδείγματα επαγγελματιών/επιχειρηματιών που έχουν βοηθήσει να πάει μπροστά το ποδόσφαιρο στην χώρα μας και αντί για ευχαριστώ τους κατηγορούμε άδικα. Τι να πω: Ελλάς το μεγαλείο σου....

Αποτέλεσμα κακού προγραμματισμού

το χθεσινό αποτέλεσμα του Ολυμπιακού με την Μαρσέιγ για τους ομίλους του Champions League. Ένας Ολυμπιακός που εμφανίστηκε νωθρός, χωρίς συνοχή και πάθος, θα μπορούσαμε να πούμε χωρίς αρχή και τέλος αν τον συγκρίναμε με τον περσινό Ολυμπιακό. Για αυτή την εμφάνιση, που σε καμία περίπτωση βέβαια δεν αντικατοπτρίζει την αξία των παικτών του αλλά και της ομάδας συνολικά, υπάρχουν κάποιες αιτίες: Πρώτη και κυριότερη αιτία είναι ο κακός προγραμματισμός της ομάδας μεταγραφικά. Γιατί παρόλο που ήρθαν 13 νέοι παίκτες στην ομάδα και ανάμεσά τους και παίκτες εγνωσμένης αξίας (όπως ο Μακούν) η ομάδα απέκτησε την τελευταία στιγμή τον "εντεκαδάτο" της αμυντικό χαφ, χωρίς να έχει την δυνατότητα να χρησιμοποιηθεί για όλο το ενενηντάλεπτο λόγω της πρόσφατης άφιξής του στην ομάδα και άφησε να φύγει επίσης ένας ακόμα "ενδεκαδάτος" την τελευταία στιγμή (ουσιαστικά μετά την εκπνοή της ελληνικής μεταγραφικής περιόδου) τον Ριέρα, χωρίς να υπάρχει αντάξιος αντικαταστάτης του στο ρόστερ της ομάδας. Δεύτερη και επίσης σημαντική αιτία για την τραγική χθεσινή εμφάνιση του Ολυμπιακού είναι η έλλειψη επίσημων παιχνιδιών μέχρι το χθεσινό με την Μαρσέιγ για την φετινή αγωνιστική περίοδο: Λίγο το γεγονός ότι δεν αγωνίστηκε σε προκριματικά για να μπει στους ομίλους του Champions League, λίγο και το γεγονός ότι κληρώθηκε με τις περίφημες ομάδες Α και Β στα πρώτα του 2 παιχνίδια, έφεραν τον Ολυμπιακό στο πρώτο του επίσημο παιχνίδι απέναντι σε μια σαφώς πιο έτοιμη ομάδα αλλά κατά την γνωμη μου και καλύτερη. Πως λοιπόν θα μπορούσε να "χτυπήσει" το ματς ο Ολυμπιακός απέναντι σε μια καλύτερη και πιο έτοιμη ομάδα; Μόνο από τύχη ή φόβο των αντιπάλων για το ματς κάτι που δεν έγινε τελικά και ήρθε η ήττα. Τρίτη (αλλά λιγότερο σημαντική) αιτία για μένα είναι ότι ο Ολυμπιακός στο ματς δεν είχε παίκτες- προσωπικότητες οι οποίες θα μπορούσαν να αλλάξουν την έκβαση του παιχνιδιού εφόσον αυτό χρειαζόταν αφού Τζεμπούρ και Ιμπαγάσα που μπορούν εύκολα να έχουν αυτό τον ρόλο προέρχοταν από τραυματισμό και ο Μακούν ο οποίος αναμένεται να ανήκει σε αυτή την κατηγορία δεν ήταν έτοιμος. Τέταρτη και τελευταία αιτία, ήταν για μένα η έλλεψη πάθους από την μεριά του Ολυμπιακού. Μια ομάδα η οποία παίζει στην έδρα της απέναντι στην ασθενέστερη (θεωρητικά) ομάδα του ομίλου πρέπει να δείξει από το πρώτο λεπτό τα δόντια της για να καταλάβει ο αντίπαλος ποιος είναι το αφεντικό. Δύναμη + πάθος τα οποία είναι απαραίτητα στοιχεία σε τέτοια ματς ο Ολυμπιακός εχθές δεν τα είχε. Ας ελπίσουμε στα επόμενα παιχνίδια να γίνει όντως αυτό που είπε και ο πρόεδρός του και να παρουσιαστεί καλύτερος. Γιατί με τέτοια εικόνα δεν πάει πουθενά όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά ούτε και στην Ελλάδα.

ΥΓ: Πάρα μα πάρα πολύ καλές οι δύο τελευταίες προσθήκες του ΟΦΗ. Σίσιτς και Μάντζιος με θητεία σε Ολυμπιακό και Παο αντίστοιχα νομίζω ότι θα προσθέσουν ποιότητα στην κρητική ομάδα και αν πιάσουν γνωστά επίπεδα απόδοσης ο ΟΦΗ θα κάνει μια πάρα μα πάρα πολύ καλή πορεία στο Ελληνικό πρωτάθλημα.

Το αποτέλεσμα μετράει!

Ο Εργοτέλης από το χθεσινό ματς με τον Πάοκ στο παγκρήτιο, θα κρατήσει την νίκη, τους 3 βαθμούς αλλά και την ψυχή την οποία έδειξε αφού παρόλο που έμεινε πίσω στο σκορ κατάφερε να επιστρέψει στο ματς και να φύγει νικητής παρόλο που ο Παοκ θα πρέπει να αισθάνεται δυσαρεστημένος δεδομένων των ευκαιριών που έχασε στο ματς.
Ο Παοκ μπήκε φουριόζος στο παιχνίδι και θέλησε από την αρχή να επιβάλλει τον ρυθμό του, και τα κατάφερε αφού στο πρώτο ημίχρονο έχανε την μια ευκαιρία πίσω από την άλλη, ή καλύτερα ο Πιρσμαν απέκρουε την μια φάση μετά την άλλη. Έτσι το γκολ δεν ήρθε στο πρώτο ημίχρονο ούτε για τον Παοκ αλλά ούτε και για τον Εργοτέλη σε 2-3 μικροευκαιρίες που δημιούργησε. Στο δεύτερο ημίχρονο δεν άλλαξαν και πολύ τα πράγματα, μέχρι το 54' που ο Αρίας δέχθηκε την κόκκινη και άλλαξαν οι ισορροπίες. Αντί όμως το αριθμητικό πλεονέκτημα να ευνοήσει τον Εργοτέλη, ο Παοκ ήταν αυτός ο οποίος προηγήθηκε με την κεφαλιά του Μπαλάφα και να γεμίσει άγχος τους κίτρινους (ένα γκολ πάντως που το δικαιούταν ο Πάοκ βάσει απόδοσης και ευκαιριών). Ο Εργοτέλης όμως δεν το έβαλε κάτω και τα κατάφερε στο φινάλε το ματς να γυρίσει το παιχνίδι με μια καταπληκτική εκτέλεση φάουλ του Λεάλ και μια κεφαλιά του Μπούντιμιρ.
Από αυτό το ματς βέβαια απέναντι σε μια μεγάλη ομάδα, ο Εργοτέλης εκτός από την νίκη και τους 3 βαθμούς πρέπει και να προβληματιστεί από την εικόνα της αμυντικής του λειτουργίας (κυρίως) αφού ο Βιερίνια (κυρίως) και όλος ο Πάοκ κατ'επέκταση έμοιαζαν ασταμάτητοι κάποιες στιγμές και το ματς θα μπορούσε να έχει τελειώσει πολύ νωρίτερα υπέρ του Παοκ αν οι επιθετικοί του ήταν πιο συγκεντρωμένοι (ή τυχεροί) ή ο Πιρσμαν δεν βρισκόταν σε τόσο καλή μέρα., καθώς επίσης και από την επιθετική του ατολμία αφού έδειξε να σέβεται (ή να φοβάται) τον Παοκ περισσότερο ίσως από ότι θα έπρεπε.

ΥΓ1: Θετικό το γεγονός ότι αγωνίστηκε βασικός ο Σαρρής ο οποίος προέρχεται από την ακαδημία του συλλόγου, και στον οποίο φαίνεται να στηρίζει αρκετά η ομάδα για την φετινή σεζόν. Αρνητικό το γεγονός ότι η ομάδα ξεκίνησε με μόλις 3 Έλληνες παίκτες. Θα πρέπει να ενισχυθεί περισσότερο το Ελληνικό στοιχείο στην ομάδα...

ΥΓ2: Φουριόζος ξεκίνησε ο Ρούνεϊ την χρονιά: 3 γκολ και 0-5 για την Μάντσεστερ μέσα στο Ρίμποκ, η οποία δείχνει από την αρχή της χρονιάς τα δόντια της στους επίδοξους μνηστήρες του τίτλου.

ΥΓ3: Ενός κακού μύρια έπονται: Γκέλα για την Μπαρτσελόνα μέσα στο "Ανοέτα" και έξω ο Σάντσες για 2-3 μήνες. Και οι καλύτεροι μπορούν να την πατήσουν καμιά φορά...

Το ποδόσφαιρο είναι απλά ένα παιχνίδι!

Πότε επιτέλους θα το καταλάβουν εκείνοι οι οποίοι πρέπει να το καταλάβουν; Παιδιά ηλικίας 15-25 συνεπλάκησαν στην παραλιακή του Ηρακλείου προχθές με απολογισμό τον θάνατο ενός 21χρονου νεαρού από τα Μάλια, του Γιάννη Ρουσάκη. Ενός ακόμα νέου παιδιού, το οποίο πεθαίνει στον βωμό της ωμής βίας και του χουλιγκανισμού. Γιατί πέθανε αυτό το παιδί; Για ένα παιχνίδι. Γιατί το ποδόσφαιρο δεν είναι τίποτα άλλο από ένα παιχνίδι και χουλιγκανισμοί, τραμπουκισμοί, ξύλο και κάθε είδους βία δεν έχουν θέση σε κανένα γήπεδο αλλά και έξω από αυτό. Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να τσακώνεται (αν και το "τσακώνεται" δεν περιγράφει επακριβώς αυτό που συμβαίνει στα επεισόδια μεταξύ οπαδών) κάποιος οπαδός της 'Χ' ομάδας με τον οπαδό της 'Ψ' ομάδας για κανένα λόγο. Τώρα για ποιο λόγο συμβαίνουν τέτοια γεγονότα ποτέ δεν το κατάλαβα. Τι έχουν να χωρίσουν αυτά τα παιδιά; Στην πραγματικότητα απολύτως Τ Ι Π Ο Τ Α! Τότε για ποιο λόγο συμβαίνουν όλα αυτά τα κατά καιρούς επεισόδια, με αποτέλεσμα κάθε τρεις και λίγο να θρηνούμε κάποιο θύμα, ή να έχουμε τραυματίες και φθορά ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας; Πρέπει να περάσουμε στα παιδιά μας την νοοτροπία ότι πρέπει να είναι φίλαθλοι και όχι οπαδοί. Πρέπει να έχουν κρίση να αποφασίσουν αν θα πρέπει να ανταποδώσουν μια πρόκληση από έναν αντίπαλο "φίλαθλο" ή να τον προσπεράσουν και να πάνε στον δρόμο τους. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΓΚΙΑ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ! Μαγκιά είναι να ζεις για να την υποστηρίζεις.
Πέρα από τον καθένα μας ξεχωριστά, ο οποίος πρέπει να προσπαθήσει περισσότερο για να φανεί η αλλαγή νοοτροπίας, κάτι πρέπει να κάνει και το κράτος αλλά κυρίως η δικαιοσύνη. Αν δεν τιμωρείται αυτός ο οποίος σπάει καθίσματα στα γήπεδα, επιτίθεται σε διαιτητές και αστυνομικούς, σκοτώνει αντίπαλους οπαδούς, τότε τι πρέπει να κάνει για να τιμωρηθεί; Εαν τιμωρηθούν αυστηρά κάποιοι, όλοι οι υπόλοιποι θα το σκέφτονται 2 φορές πριν κάνουν το οτιδήποτε.
Για αυτό το 21χρονο παιδί αλλά και για όλα εκείνα τα παιδιά που είχαν την ίδια τύχη με αυτόν, δεν πρόκειται να κάνει καμιά διαφορά από δω και πέρα ότι μέτρο και να ληφθεί. Ας προσπαθήσουμε όμως όλοι μας να είναι ο τελευταίος ο οποίος πεθαίνει στην άσφαλτο λόγω του γεγονότος ότι υποστήριζε την ομάδα 'Α' και όχι την 'Β'. Γιατί το ποδόσφαιρο είναι απλά ένα παιχνίδι και τίποτε παραπάνω!

Σκοτσέζικα ντους η Εθνική

Μόνο σκοτσέζικο ντους μπορεί να θεωρηθεί η συμπεριφορά της εθνικής μας ομάδας. Από την μία, πας στο Ισραήλ και κερδίζεις και κάνεις τον κόσμο να νομίζει ότι έχεις την πρόκριση στο τσεπάκι σου αφού με τον μεγάλο σου αντίπαλο (την Κροατία) παίζεις εντός έδρας και Θεού θέλοντος θα ήθελες ακόμα και την ισοπαλία για να σφραγίσεις την πρόκρισή σου στα τελικά του Euro. Όμως λίγο ο Θεός που δεν ήθελε, λίγο η δική μας υποτίμηση των αντιπάλων και λίγο οι απουσίες και οι αλλαγές στο βασικό σχήμα της ομάδας, έφεραν ένα αποτέλεσμα το οποίο μπορεί και να αποβεί μοιραίο για τα σχέδια της εθνικής όσον αφορά την παρουσία της στα γήπεδα της Πολωνίας. Κακά τα ψέμματα πάντως, η ομάδα είχε ευκαιρίες και παρόλο που βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο (και θα μπορούσε να ήταν και χειρότερα αν δεν επενέβαινε ο Σηφάκης στην κεφαλιά του Μιχατσουκς), δεν έδειξε να παρατάει το ματς, έκανε ευκαιρίες, πίεσε και παρόλο που η ομάδα είναι νέα αλλά αποτελούνταν και από αρκετά νέα παιδιά (Ζαραδούκας, Κ. Παπαδόπουλος) κατάφερε να φτάσει στην ισοφάριση η οποία μας εξασφάλισε την 2η θέση και την δυνατότητα να προκριθούμε μέσω μπαράζ, αν ου μη γένοιτω δεν τα καταφέρουμε στο Καραϊσκάκη απέναντι στην Κροατία, με την οποία πλέον θέλουμε νίκη και μόνο νίκη. Ας ελπίσουμε να πάνε όλα καλά σε εκείνο το ματς, γιατί απ'ότι είδα σήμερα οι κροάτες διαθέτουν μια πολύ ποιοτική ομάδα και σε καμία περίπτωση δεν μπορείς όχι απλά να τους υποτιμήσεις αλλά ούτε και να τους αφήσεις να πάρουν ανάσα. Ας ελπίσουμε ότι θα κάνουμε το καθήκον μας, και μετά το ματσάκι στην Γεωργία θα το πάρουμε από το ... αεροπλάνο...

Τέλος μεταγραφών και Εθνική Ελλάδος

Την Τετάρτη λοιπόν ήταν η καταληκτική ημ/νία για τις μεταγραφές παικτών μεταξύ συλλόγων (και σε 5 μέρες και των ελεύθερων παικτών). Μεταγραφές της τελευταίας στιγμής έγιναν και από τις 2 ομάδες της Κρήτης με τον Εργοτέλη να κάνει μια μεταγραφή περισσότερο επένδυση για το μέλλον με την απόκτηση του 19χρονου Βασίλη Ρέντζα και τον ΟΦΗ να είναι περισσότερο "κινητικός" (αφού μάλλον οι ανάγκες του είναι μεγαλύτερες) και να αποκτά 3 παίκτες στο φινάλε των μεταγραφών: Τον Αλεξάντερ Κατάϊ σαν δανεικό από τον Ολυμπιακό, ο οποίος από ένα φιλικό στον οποίο τον είδα δείχνει να έχει τα στοιχεία εκείνα που χρειάζεται για να βοηθήσει τον ΟΦΗ, τον Ισπανό αμυντικό μέσο Τζόρντι Λόπεζ, για τον οποίο δεν μπορώ να εκφέρω άποψη ακόμη και τον Μπόλντισαρ Μποντόρ ο οποίος την τελευταία επταετία αγωνιζόταν στην Ολλανδία με την φανέλα της Ρόντα (με σημαντικό μειονέκτημα την μεγάλη του αποχή από τα γήπεδα αφού εδώ και ένα χρόνο δεν έχει ομάδα, πράγμα που σημαίνει ότι θα αργήσει λίγο να ενσωματωθεί στα πλάνα του Νίκου Αναστόπουλου). Κατά τα λεγόμενα βέβαια των υπευθύνων της ομάδας, το ρόστερ δεν έχει κλείσει αφού η ομάδα χρειάζεται ακόμη 3(!) ποδοσφαιριστές. Τώρα αν ο ΟΦΗ θα καταφέρει να βρει τους ποδοσφαιριστές που χρειάζεται για να κλείσει το ρόστερ του στην αγορά των ελεύθερων παικτών, εγώ το θεωρώ από δύσκολο εώς απίθανο, αφού κατά την γνώμη μου και οι καλοί ελεύθεροι παίκτες που υπάρχουν είναι ελεύθεροι για ένα και μόνο λόγο: Για τις μεγάλες οικονομικές τους απαιτήσεις και ο ΟΦΗ δεν είναι σε θέση να διαθέσει πολλά χρήματα για να πάρει ένα δύο ή τρεις ποδοσφαιριστές οι οποίοι θα είναι σε θέση να βοηθήσουν την ομάδα μετά από 1 ή 2 μήνες (γιατί κακά τα ψέμματα θα βρίσκονται πίσω από πλευράς φυσικής κατάστασης και θα πρέπει να εγκλιματιστούν στην καινούργια τους ομάδα). Νομίζω ότι ο ΟΦΗ δεν θα κλείσει το ρόστερ του τώρα, αλλά θα περιμένει μέχρι το Γενάρη για να δει που πονάει περισσότερο η ομάδα και τότε να κινηθεί για την απόκτηση κάποιου/κάποιων παικτών.
Όσον αφορά την νίκη της Εθνικής μας ομάδας μέσα στο Ισραήλ, νομίζω ότι αυτό το αποτέλεσμα ήταν καθοριστικό για την κατάληψη τουλάχιστον της δεύτερης θέσης που οδηγεί στα playoff, και με λίγη προσπάθεια στο καθοριστικό ματς με την Κροατία, θα καταφέρουμε να κρατήσουμε και την πρώτη θέση που έχουμε τώρα (αφού και με ισοπαλία "βολευόμαστε") και να πάμε απευθείας στην τελική φάση. Το μόνο "μελανό" σημείο είναι η διάγνωση της ρήξης χιαστών στον σκόρερ της εθνικής μας ομάδας Σωτήρη Νίνη, πράγμα που σημαίνει ότι ο παίκτης θα μείνει εκτός γηπέδων για τουλάχιστον 2-3 μήνες. Περαστικά Σωτήρη και με το καλό να επιστρέψεις γρήγορα στις υποχρεώσεις της Εθνικής αλλά και της ομάδας σου...