Είμαι από τους ανθρώπους οι οποίοι δεν πιστεύουν και πολύ στην τύχη (ίσως γιατί σπάνια την είχα με το μέρος μου), και περισσότερο στην ικανότητα και την προσπάθεια. Είναι όμως μερικές περιπτώσεις που δεν μπορείς παρά να σκεφτείς ότι η τύχη υπάρχει και κάποιες φορές χαμογελάει και σε κάποιους που το έχουν ανάγκη. Έτσι είναι και στην περίπτωση της εθνικής μας ομάδας η οποία στην κλήρωση του Εuro είχε εκ των πραγμάτων μια πάρα πολύ καλή κλήρωση. Ρωσία, Τσεχία και οι διοργανωτές Πολωνοί σε καμία περίπτωση δεν είναι ομάδες- φόβητρα για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, κάθε άλλο θα έλεγα. Η Ελλάδα με μια σειρά από καλές -όχι τέλειες, απλά καλές- εμφανίσεις έχει την δυνατότητα, όχι μόνο να προκριθεί στην επόμενη φάση της διοργάνωσης, αλλά να το κάνει και σαν πρώτη στον όμιλό της, πράγμα που θα έχει ενδεχομένως αποφασιστική σημασία για την συνέχειά της στην διοργάνωση. Το ξέρω ότι είναι ακόμα πάρα πολύ νωρίς να μιλάμε με τέτοιο τρόπο για αυτά τα ματς, εδώ καλά καλά δεν ξέρουμε ποιοι θα αποτελούν την Εθνική μας ομάδα στα γήπεδα της Ουκρανίας και της Πολωνίας. Όμως αυτή η κλήρωση, σε συνδυασμό με την κλήρωση των άλλων ομίλων όπου μεγαθήρια του Ευρωπαϊκού και Παγκοσμίου ποδοσφαίρου θα συγκρουστούν μεταξύ τους για την πρόκριση (2ος όμιλος Ολλανδία, Πορτογαλία, Γερμανία, 3ος όμιλος Ισπανία, Ιταλία, Κροατία, 4ος όμιλος Ουκρανία, Γαλλία, Σουηδία, Αγγλία), μόνο με αισιοδοξία για το μέλλον της γαλανόλευκης στην διοργάνωση μπορεί να μας γεμίζει. Κι αν το 2004 χάσαμε από τους Ρώσους στην φάση των ομίλων, παρόλα αυτά καταφέραμε να προκριθούμε χάρη στην διαφορά των γκολ αφήνοντας πίσω μας την Ισπανία και ζοριστήκαμε άσχημα στον ημιτελικό απέναντι στους -καθολικά καλύτερους από μας σε εκείνο το ματς- Τσέχους, η διοργάνωση του 2012 πολύ λίγα σημεία θα έχει κοινά σε σχέση με εκείνη του 2004. Ή μήπως όχι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου