ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!!

Το "Μάθε Μπαλίτσα Αγόρι μου" θέλει να ευχηθεί ολόψυχα καλά Χριστούγεννα και καλές γιορτές σε όλο τον κόσμο!

«Δικέφαλο» ντέρμπι έβγαλε η κλήρωση Κυπέλλου

Της Κατερίνας Μπιτίτσιου

Ένα μεγάλο ντέρμπι, μία σκληρή μάχη, αρκετές αμφίρροπες μονομαχίες και εύκολα βράδια για κάποιους έβγαλε η κληρωτίδα για τη φάση των «16» του Κυπέλλου Ελλάδος.

Μπορεί ο ΠΑΟΚ να μην ολοκλήρωσε τις υποχρεώσεις του στους «32» του θεσμού μετά τη διακοπή του αγώνα με τον Εθνικό Αστέρα, για τον οποίο εκκρεμεί δικαστική απόφαση, αλλά τα προγνωστικά πρόκρισης είναι με το μέρος του κι έτσι απέναντι του θα βρει την ΑΕΚ.

Σε μία επανάληψη του περσινού δεύτερου ημιτελικού, οι δύο «δικέφαλοι» αναμετρόνται στην Τούμπα, με τη διαφορά ότι σε αυτήν την αναμέτρηση δεύτερη ευκαιρία δεν υπάρχει.

Σκληρή μάχη θα δοθεί στο Περιστέρι, όπου ο Ατρόμητος θα φιλοξενήσει τον Άρη, με τον Γιώργο Δώνη να μην περιμένει ένα εύκολο απόγευμα για την ομάδα του. Στοίχημα αμφοτέρων είναι σίγουρα η πρόκριση, καθώς το Κύπελλο είναι ο πιο ζωντανός τους στόχος, και σίγουρα θα κάνουν τα πάντα για τον κερδίσουν.

«Πολύ δυνατό παιχνίδι. Ένα πολύ μεγάλο ντέρμπι. Ο Άρης είναι μια ομάδα που την τελευταία 10ετία έχει πάει αρκετές φορές στον τελικό και δεν έχει πάρει το τρόπαιο.

Εμείς πήγαμε πέρυσι. Ένα δυνατό ζευγάρι. Νομίζω το μόνο θετικό είναι ότι το παιχνίδι είναι στην έδρα μας», σχολίασε ο έμπειρος τεχνικός στον «Sentra FM».

Ο Παναθηναϊκός θα πρέπει σε έναν ακόμη ματς να φορέσει τον πολύ καλό φετινό του εαυτό για να πάει στη Νέα Σμύρνη και να βρει τον αποδυναμωμένο αλλά ικανό για ζημιά Πανιώνιο.

Πολύ εύκολο φαίνεται το έργο του Ολυμπιακού που θα περιμένει στο «Καραϊσκάκης» τον Θρασύβουλο, ενώ από τα υπόλοιπα ματς ξεχωρίζει το άλλοτε ντέρμπι της Football League μεταξύ Παναιτωλικού και ΟΦΗ.

Αναλυτικά τα ζευγάρια:

Ολυμπιακός - Θρασύβουλος

Πανιώνιος - Παναθηναϊκός

Ατρόμητος - Άρης

Κέρκυρα - Δόξα Δράμας

Ξάνθη - Πανσερραϊκός

ΠΑΟΚ (ή Εθνικός Αστέρας) - ΑΕΚ

Παναιτωλικός - ΟΦΗ

ΠΑΣ Γιάννινα - Αστέρας Τρίπολης

Να σημειωθεί ότι οι αγώνες είναι νοκ-αουτ και θα πραγματοποιηθούν στις 11 και 18 Ιανουαρίου. Σε περίπτωση ισοπαλίας, ακολουθεί παράταση και αν χρειαστεί η διαδικασία των πέναλτι.

Χιώτης: «Νωρίς για εκτιμήσεις»

Της Κατερίνας Μπιτίτσιου

Και γιατί να μην τα καταφέρει και απέναντι σε αυτούς; Η κληρωτίδα δεν είδε με αντιπάθεια τον ΑΠΟΕΛ και του έστειλε για τη φάση των «16» του Champions League τη Λιόν, με τον Διονύση Χιώτη να κρατάει χαμηλά την μπάλα.

Οι Κύπριοι έχουν αποδείξει ότι δεν επηρεάζονται από το όνομα και το μέγεθος του αντιπάλου και πέρα από όλες τις προβλέψεις, στοίχημα είναι πάντα η νίκη και αυτήν θα επιδιώξει και απέναντι στους πάντα υπολογίσιμους αλλά όχι τόσο ισχυρούς φέτος Γάλλους.

Ο τερματοφύλακας της ΑΠΟΕΛ ωστόσο προτιμά να διατηρεί συγκρατημένη αισιοδοξία στα προγνωστικά του και να μη δίνει σημασία στα σκαμπαντεβάσματα και τις αδυναμίες των Λιονέζων.

«Μπορεί να λένε πως η Λιόν δεν είναι στα καλύτερά της, αλλά δεν παύει να είναι… Λιόν, δηλαδή μία ομάδα με σταθερά καλές πορείες στην Ευρώπη.

Είναι νωρίς για κάποια εκτίμηση, αφού δεν ξέρουμε σε τι κατάσταση θα είμαστε εμείς, ούτε Λιόν όταν θα κοντραριστούμε. Θα την παρακολουθούμε στενά και μέχρι τότε σίγουρα θα ξέρουμε τα θετικά και τα αρνητικά της.

Δεν μπορούμε να βάλουμε όρια. Είμαστε απρόβλεπτη ομάδα. Απλά ελπίζουμε να πάνε καλά όλα. Είναι δύσκολα, αλλά έχουμε στόχους».

Κάθε παιχνίδι τους και ένα σεμινάριο!

Πέρασαν σχεδόν 4 μέρες από την μέρα του El classico στην Ισπανία. Κι όμως ακόμα δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω που μπορεί να φτάσει αυτή η ομάδα και τι να περιμένω ακόμα από αυτήν. Ο λόγος για τους θριαμβευτές του El classico στην Μαδρίτη οι οποίοι μπορούν να πάρουν μια ανάσα (δεν ξέρω βέβαια εκ του αποτελέσματος κατά πόσο την ανάσα την χρειάζονταν αυτοί ή οι αντίπαλοι τους) και να ατενίσουν την συνέχεια του πρωταθλήματος με μεγαλύτερη αισιοδοξία, σχετικά με την διατήρηση των κεκτημένων.

Κατά την προσωπική μου άποψη, το ντέρμπι το οποίο παρακολούθησα την Παρασκευή ήταν το χειρότερο, από άποψη ποιότητας, των τελευταίων ετών. Παρόλα αυτά, σε ένα ματς που δεν κατάφερε να δικαιώσει τις προσδοκίες των απανταχού ποδοσφαιρόφιλων, οι Blaugrana κατάφεραν και έκαναν και πάλι το θαύμα τους. Κέρδισαν 1-3 μέσα στην έδρα της αιώνιας αντιπάλου, η οποία βρισκόταν στο +3 (δυνητικά +6 αφού είχαν και παιχνίδι λιγότερο) ενώ βρέθηκαν να χάνουν με 1-0 στο 22ο δευτερόλεπτο μετά από το λάθος διώξιμο του τερματοφύλακά τους Valdes. Εκείνο ήταν και το μοναδικό χρονικό σημείο στο οποίο πίστεψα ότι μπορεί και να κερδίσει η Real. Γιατί, δεδομένης της κατάστασης στον βαθμολογικό πίνακα και την τεράστια διαφορά που θα έπαιρνε η Real σε περίπτωση που κατακτούσε την νίκη (+9), πριν το ματς δεν πίστευα ότι η Barcelona των τελευταίων ετών μπορεί να βγει τόσο νωρίς εκτός της διεκδίκησης του πρωταθλήματος. Και αυτή με επιβεβαίωσε με τον καλύτερο τρόπο, γυρνώντας (και με μια μικρή βοήθεια της τύχης βεβαίως, αφού το 2ο γκολ του Xavi άλλαξε εμφανώς πορεία και ξεγέλασε τον Casillas και η χαμένη κεφαλιά του Ronaldo σε ένα σημείο που ήταν ολομόναχος, μπορεί να άλλαζαν τα δεδομένα του παιχνιδιού) το παιχνίδι και δραπετεύοντας από το κάστρο του βασικού συνδιεκδικητή του τίτλου.

Η Real ξεκίνησε τον αγώνα με διάθεση να πιέσει ψηλά, αλλά ούτε και η ίδια θα πίστευε ότι το αποτέλεσμα αυτής της πίεσης θα καρποφορούσε από το πρώτο κιόλας λεπτό και θα μπει σε θέση οδηγού. Αντί όμως να εφησυχαστεί από την επίτευξη του γκολ, η Real συνέχισε να πιέζει ασφυκτικά την Barcelona με αποτέλεσμα να δω περισσότερες ψηλοκρεμαστές πάσες από τους αμυντικούς της προς τους επιθετικούς, από όσες έχω δει τα τελευταία 2 χρόνια μαζί. Και μιλάμε για ένα διάστημα 25-40', που η Barcelona δεν μπορούσε να επιβάλλει το γνωστό passing game της (το οποίο είναι ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα). Όταν όμως ήρθε η ώρα να αναλάβει δράση ο super star της ομάδας, έδειξε για μια ακόμη φορά ότι δεν μπορείς πάντα να βασιστείς σε συστήματα και τακτικές, γιατί μπορεί ακόμα και ένας παίκτης να σου κάνει την άμυνα σμπαράλια. O Messi το έκανε, περνώντας 4 παίκτες και βγάζοντας ασσίστ στον -κατά συνθήκη σέντερ φορ προχθές- Alexis Sanchez, η Barcelona ισοφάρισε και κάπου εκεί άρχισε να μετράει αντίστροφα ο χρόνος για την ανατροπή, αφού φαινόταν στις κινήσεις των παικτών μέσα στο γήπεδο, αλλά και στον διάχυτο εκνευρισμό των παικτών της Real, ότι εάν μια ομάδα θα σκόραρε ξανά, αυτή θα ήταν η Barcelona. Τώρα αν αυτό τελικά το πέτυχε με τη βοήθεια και της τύχης, αφού το σουτ του Xavi άλλαξε πορεία και πήγε εκεί που ο Casillas δεν μπορούσε να κάνει τίποτα, η τύχη λένε ότι ευνοεί τους δυνατούς. Και αφού η Real, και συγκεκριμένα ο (απαράδεκτος σε άλλο ένα Classico) Ronaldo πέταξε την ευκαιρία για την ισοφάριση, η Barcelona δεν έκανε το ίδιο με την δική της και ο Fabrecas έγραψε το τελικό 1-3 δίνοντας τέλος στην σεμνή αυτή τελετή, αφού μετά το τρίτο γκολ το παιχνίδι έμοιαζε να είναι διαδικαστικού χαρακτήρα.

Σε ένα ακόμη παιχνίδι η Barcelona υπερκέρασε το εμπόδιο της Real, o Messi ήταν καλύτερος του Ronaldo και ο Guardiola καλύτερος του Mourinho. Όταν λοιπόν υπερτερείς παντού, είναι δυνατόν να μην κερδίσεις; Παρά την νίκη της Barcelona δεν είμαι σίγουρος ότι θα κατακτήσει και τον φετινό τίτλο, καθώς υπάρχει δρόμος ακόμα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν τον έχασε από τώρα, μήνα Δεκέμβρη, και ότι ο Mourinho θα έχει για μέρες κόκκινους-μπλε εφιάλτες....

Μνήσθητί μου κύριε όταν έρθεις εν τη... Βασιλεία σου!

Δεν θυμάμαι καμία φορά την τελευταία 10ετία που παρακολουθώ ανελλιπώς Champions League την Manchster United να αποκλείεται με τόση ευκολία από την συνέχεια του θεσμού και μάλιστα στην φάση των ομίλων! Όχι ότι αυτό συμβαίνει συχνά (μόλις 3 φορές τα τελευταία 10 χρόνια) αλλά εχτές νομίζω ότι δεν μπορούσε να αποφύγει τον αποκλεισμό!
Όχι, οι κόκκινοι διάβολοι δεν έκαναν τόσο τραγική εμφάνιση εχτές απέναντι στην Βασιλεία. Η Βασιλεία ήταν αυτή η οποία πάλεψε πάνω από τις δυνάμεις της και κατάφερε να υποτάξει μια ομάδα η οποία έχει εκατομμύρια φιλάθλους σε όλο τον κόσμο, πολλαπλάσιο budget και κλάσης ανώτερους ποδοσφαιριστές σε σύγκριση με αυτούς της "άσημης" αυτής ομάδας από την Ελβετία. Eκτός από την δίψα των παικτών της για διάκριση (κάτι το οποίο δεν νομίζω να λείπει από τους αντίστοιχους της Manchster) υπάρχει και κάτι άλλο κατά την γνώμη μου το οποίο κρύβεται πίσω από αυτή την επιτυχία. Η ομάδα είχε στην σύνθεσή της 5 (!) ποδοσφαιριστές (και 14 συνολικά στο ρόστερ της) οι οποίοι προέρχονται απο τα σπλάχνα του συλλόγου! Μεγάλο πράγμα για μια ομάδα οι ακαδημίες της τελικά έτσι δεν είναι; Γιατί όσο και να πληρώσεις ένα ποδοσφαιριστή, όσα και να του προσφέρεις, ποτέ δεν θα καταφέρει να αγαπήσει μια ομάδα περισσότερο από έναν άνθρωπο ο οποίος "γεννήθηκε" και μεγάλωσε μέσα στον σύλλογό σου. Και εχτές φάνηκε στις κινήσεις των παικτών της Βασιλείας ότι ζούσαν για την πρόκριση (όσοι παρακολούθησαν το ματς, ας μου σχολιάσουν την απόδοση των Streller, Frei και Shaqiri, με κορυφαίο του γηπέδου τον τελευταίο κατά την γνώμη μου). Έξω λοιπόν η Manchster στην επόμενη φάση της διοργάνωσης η Βασιλεία. Και το ταξίδι μόλις ξεκίνησε.

Υ.Γ. Δεν θα σχολιάσω καθόλου το αποτέλεσμα της Λιόν στο Ζάκρεμπ απέναντι στην Ντιναμό (ημίχρονο 1-1 τελικό 1-7). Ακόμα και τυφλός να είναι κάποιος δεν μπορεί παρά να είδε τον αμυντικό της Ντιναμό (Βίντα) να κλείνει το μάτι με νόημα στους επιθετικούς της Λιόν μετά το 5ο γκολ. Κύριε Πλατινί, είπαμε κάθαρση αλλά κάθαρση για όλους. Όχι μόνο εκεί που δεν έχουμε συμφέροντα. Γιατί αν καταντήσει η μεγαλύτερη ποδοσφαιρική διοργάνωση του πλανήτη σε επίπεδο συλλόγων να εξεφτελίζεται από τέτοια αποτελέσματα, τότε με ποιο δικαίωμα θα έχετε αύριο μεθαύριο την απαίτηση από τους συλλόγους να είναι συνεπείς απέναντι στις υποχρεώσεις τους; Μόνο η παραδειγματική τιμωρία μπορεί να επαναφέρει την τάξη. Τώρα που είναι νωρίς γιατί αλλιώς...

Κάντο όπως το 2004...

Είμαι από τους ανθρώπους οι οποίοι δεν πιστεύουν και πολύ στην τύχη (ίσως γιατί σπάνια την είχα με το μέρος μου), και περισσότερο στην ικανότητα και την προσπάθεια. Είναι όμως μερικές περιπτώσεις που δεν μπορείς παρά να σκεφτείς ότι η τύχη υπάρχει και κάποιες φορές χαμογελάει και σε κάποιους που το έχουν ανάγκη. Έτσι είναι και στην περίπτωση της εθνικής μας ομάδας η οποία στην κλήρωση του Εuro είχε εκ των πραγμάτων μια πάρα πολύ καλή κλήρωση. Ρωσία, Τσεχία και οι διοργανωτές Πολωνοί σε καμία περίπτωση δεν είναι ομάδες- φόβητρα για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, κάθε άλλο θα έλεγα. Η Ελλάδα με μια σειρά από καλές -όχι τέλειες, απλά καλές- εμφανίσεις έχει την δυνατότητα, όχι μόνο να προκριθεί στην επόμενη φάση της διοργάνωσης, αλλά να το κάνει και σαν πρώτη στον όμιλό της, πράγμα που θα έχει ενδεχομένως αποφασιστική σημασία για την συνέχειά της στην διοργάνωση. Το ξέρω ότι είναι ακόμα πάρα πολύ νωρίς να μιλάμε με τέτοιο τρόπο για αυτά τα ματς, εδώ καλά καλά δεν ξέρουμε ποιοι θα αποτελούν την Εθνική μας ομάδα στα γήπεδα της Ουκρανίας και της Πολωνίας. Όμως αυτή η κλήρωση, σε συνδυασμό με την κλήρωση των άλλων ομίλων όπου μεγαθήρια του Ευρωπαϊκού και Παγκοσμίου ποδοσφαίρου θα συγκρουστούν μεταξύ τους για την πρόκριση (2ος όμιλος Ολλανδία, Πορτογαλία, Γερμανία, 3ος όμιλος Ισπανία, Ιταλία, Κροατία, 4ος όμιλος Ουκρανία, Γαλλία, Σουηδία, Αγγλία), μόνο με αισιοδοξία για το μέλλον της γαλανόλευκης στην διοργάνωση μπορεί να μας γεμίζει. Κι αν το 2004 χάσαμε από τους Ρώσους στην φάση των ομίλων, παρόλα αυτά καταφέραμε να προκριθούμε χάρη στην διαφορά των γκολ αφήνοντας πίσω μας την Ισπανία και ζοριστήκαμε άσχημα στον ημιτελικό απέναντι στους -καθολικά καλύτερους από μας σε εκείνο το ματς- Τσέχους, η διοργάνωση του 2012 πολύ λίγα σημεία θα έχει κοινά σε σχέση με εκείνη του 2004. Ή μήπως όχι;

Μπόας: «Μας αγχώνει ο κόσμος»

Της Κατερίνας Μπιτίτσιου.

Ο χρόνος μεταξύ της λήξης ενός αγώνα και της συνέντευξης Τύπου δεν είναι αρκετός για να βρεθούν επαρκείς δικαιολογίες, με τον Άντρε Βίλλας Μπόας να αποδίδει στην πίεση του κόσμου ακόμη μία εντός έδρας κακή εμφάνιση της Τσέλσι, που αυτή τη φορά κόστισε και τον αποκλεισμό της από το Carling Cup.

Μπορεί να ήταν πολύ δυνατά τα προγνωστικά που συνόδευαν την άφιξη του Πορτογάλου το περασμένο καλοκαίρι στο «Στάνφορντ Μπριτζ», όμως η μέχρι τώρα πορεία των «μπλε» δείχνει ότι το στοίχημα της καθολικής κυριαρχίας στο Νησί τουλάχιστον για φέτος είναι χαμένο.

Οι Λονδρέζοι όχι μόνο έχασαν μέσα σε διάστημα εννέα ημερών δύο φορές στην έδρα τους από τη Λίβερπουλ, αλλά μετρούν και τρεις ήττες στα τέσσερα ματς που φιλοξένησαν εκεί, με την τελευταία να τους αποκλείει και από το θεσμό του κυπέλλου.

Ο ίδιος ο Μπόας διαχωρίζει τη θέση τη δική του και των παικτών από αυτήν την αποτυχία, κρίνοντας πως το βάρος πέφτει στον κόσμο και στις απαιτήσεις του από τους παίκτες.

«Θέλουμε τη στήριξη του κόσμου μας και όχι να νιώθουμε άγχος κάθε φορά που παίζουμε στο γήπεδο μας. Εκτός έδρας είναι γεγονός ότι έχουμε περισσότερη συνοχή σας ομάδα», σχολίασε ο 34χρονος τεχνικός που αναγνώρισε παράλληλα την ανωτερότητα των «κόκκινων» στο χορτάρι.