Ξέρω ότι δεν είναι καλό να επιρρίπτεις ευθύνες και να κάνεις κριτική σε μια ομάδα αμέσως μετά από ένα πολύ κακό αποτέλεσμα και μια τραγική εμφάνιση, ειδικά όταν ο αντίπαλος βρίσκεται σε καλή κατάσταση, ανήκει στους μεγάλους της κατηγορίας και αγωνίζεσαι στο γήπεδό του. Όμως είναι πραγματικά τουλάχιστον αποκαρδιωτική (για να το πω κομψά) η εμφάνιση του Εργοτέλη στο ματς με τον Παναθηναϊκό. Ο Εργοτέλης έφαγε 4 γκολ από μια ομάδα που ουσιαστικά αγωνίστηκε χωρίς καθαρόαιμο επιθετικό! Και αν δεν διέκοπτε το ματς για κανένα 10λεπτο ο Μήτσιος και δεν επενέβαιναν και ... τα δοκάρια, το σκορ θα μπορούσε να φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη! Μπορεί ο Παναθηναϊκός να βρέθηκε σε εξαιρετική μέρα με τους Λέτο - Κουίνσι να κάνουν ότι θέλουν μέσα στο γήπεδο αλλά μου δόθηκε η εντύπωση πως η ομάδα ήταν σαν να μην κατέβηκε να αγωνιστεί καθόλου στο γήπεδο. Το χειρότερο όμως το οποίο προέκυψε από αυτό το ματς είναι ότι για πρώτη φορά μετά την φυγή του Θεοδωρίδη, υπήρξαν κρούσματα απειθαρχίας στην ομάδα και μάλιστα όχι ένα αλλά τρία. Συγκεκριμένα από τον Φραγκουλάκη, ο οποίος κλώτσησε τον πάγκο την στιγμή της αλλαγής του σε ένδειξη διαμαρτυρίας (;) και από τους Χίμπλιγκερ - Πίρσον στην φάση του πέναλτυ του Παναθηναϊκού οι οποίοι λογομάχησαν μεταξύ τους. Φυσικά και οι τρεις τιμωρήθηκαν από την διοίκηση για την συμπεριφορά τους αφού ο Παπουτσάκης είναι καλός και δίνει πριμ όταν η ομάδα πάει καλά αλλά είναι και εξίσου αυστηρός (και καλά κάνει κατά την γνώμη μου) όταν διαπιστώσει οποιοδήποτε κρούσμα απειθαρχίας σε μια ομάδα που δουλεύει ρολόι σε θέματα ήθους και συμπεριφοράς. Το αποκορύφωμα για μένα ήταν όταν διάβασα την δήλωση του Κυριακίδη, στην οποία μεταξύ άλλων δήλωσε ότι πρέπει "εμείς οι ποδοσφαιριστές να προσέξουμε την εξωγηπεδική μας ζωή". Αν ο Κυριακίδης γνωρίζει κάτι για το συγκεκριμένο θέμα, νομίζω ότι θα πρέπει η διοίκηση να σφίξει λίγο τα χαλινάρια διότι δεν νοείται επαγγελματίας ποδοσφαιριστής που να μην προσέχει την ζωή του έξω από τις 4 γραμμές του γηπέδου. Μήπως εκεί οφείλεται η φετινή "καθίζηση" της ομάδας; Μήπως γι ' αυτό τα αποτελέσματα δεν έρχονται; Ή μήπως τελικά φταίει η οριοθέτηση ενός στόχου (έξοδος στο Europa League) τον οποίο η ομάδα δεν είναι έτοιμη να φέρει εις πέρας; Όποιος και αν είναι ο λόγος για τον οποίο η ομάδα παίζει έτσι, πρέπει η διοίκηση και το τεχνικό επιτελείο σε συννενόηση με τους ποδοσφαιριστές να τον βρουν για να βελτιώσουν την εικόνα τους αν δεν θέλουν να μπλεχτούν από νωρίς σε περιπέτειες και αντί να κυνηγάνε Ευρώπη να κυνηγάνε το τρένο της σωτηρίας.
Τα εντελώς αντίθετα πράγματα ισχύουν για την άλλη Κρητική ομάδα της Superleague, τον ΟΦΗ. Μια ομάδα η οποία αντιμετώπισε τόσα προβλήματα το καλοκαίρι που μας πέρασε, που δεν ήξερε σε ποια κατηγορία θα αγωνίζεται την φετινή αγωνιστική περίοδο, που αγωνίστηκε στα περίφημα μπαράζ με ντάλα τον ήλιο, δείχνει από νωρίς τα διαπιστευτήριά της στην μεγάλη κατηγορία. Με ένα απολαυστικό (αυτή είναι η μοναδική λέξη που μου έρχεται στο μυαλό) Σουμπίνιο, ένα άκρως αποτελεσματικό Μάντζιο και μια πάρα πολύ καλή συνολική εμφάνιση διέλυσε την ανήμπορη να αντιδράσει ΑΕΚ μέσα στο Γεντί Κουλέ με 3-1. Σε ένα πολύ καλό ματς, με εκατέρωθεν χαμένες ευκαιρίες, παλμό από την κερκίδα (την οποία εκθείασε μετά το ματς σε δηλώσεις του ο πρωταγωνιστής Σουμπίνιο) και μια ΑΕΚ λίγο ζαλισμένη, ο ΟΦΗ κατάφερε να υποτάξει μια ομάδα της οποίας οι στόχοι είναι πρωταγωνιστικοί αποδεινύοντας ότι όλοι αυτοί οι οποίοι τον θεωρούσαν "λίγο" για την κατηγορία ήταν απλά κακεντρεχείς. Αν συνεχίσει στον ίδιο ρυθμό σε λίγο καιρό αντί να μιλάμε για σωτηρία, θα μιλάμε για μια αναγέννηση της μεγάλης ομάδας της δεκαετίας του 90 και για οριοθέτηση άλλων στόχων. Όμως ακόμα είναι νωρίς, και είναι καλύτερα να μην παίρνουν τα μυαλά μας αέρα. Μόνο με τέτοιες εμφανίσεις όμως μπορεί ο ΟΦΗ να καταξιωθεί και πάλι στις συνειδήσεις των φιλάθλων του (αλλά και όλης της υπόλοιπης Ελλάδας) σαν μια από τις μεγάλες επαρχιακές ομάδες και να αφήσει οριστικά σαν μια κακή παρένθεση την διετία που πέρασε στα αλώνια της Football League. Οψόμεθα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου