Μια μεγάλη ποδοσφαιρική αδικία πήγε να συντελεστεί χθες στην Τυφλίδα, στον τελευταίο αγώνα της προκριματικής φάσης για το Euro 2012, για την Εθνική μας ομάδα. Η αδικία θα ήταν να αποκλειστούμε μετά από τόσο κόπο και προσπάθεια από ένα αποτέλεσμα που θα μας αδικούσε κατάφωρα, απέναντι σε μια ομάδα που όχι μόνο δεν είναι καλύτερή μας ποιοτικά, αλλά όπως φάνηκε τελικά, δεν είχε τα ψυχικά αποθέματα ούτε καν για να κρατήσει την ισοπαλία.
Για να πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή, η Εθνική παρόλο που όλοι είχαν μιλήσει εκ των προτέρων για τις δυσκολίες τις οποίες θα παρουσίαζε το ματς (υποθέτω ότι περισσότερο από όλους θα το έκανε ο ομοσπονδιακός μας προπονητής, Φερνάντο Σάντος), φάνηκε πολύ λίγη (έως και… άφαντη θα μπορούσαμε να πούμε) στο πρώτο ημίχρονο του παιχνιδιού. Λίγο το άγχος της πρόκρισης και περισσότερο το «φτηνό» γκολ το οποίο δεχτήκαμε, από το πουθενά, η ελληνική ομάδα έχασε την συγκέντρωσή της και σε καμία περίπτωση δεν έδειξε τα στοιχεία εκείνα που έχει και τα οποία την καθιστούσαν το απόλυτο φαβορί πριν την αναμέτρηση με τους Γεωργιανούς. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι δεν δημιουργήσαμε καμία ουσιαστική ευκαιρία στο πρώτο ημίχρονο, αλλά ούτε και τις προϋποθέσεις για τη δημιουργία κάποιας φάσης.
Με την έναρξη του δευτέρου μέρους κι ενώ όλοι περίμεναν μια διαφορετική Εθνική ομάδα (όπως συνέβη και στο δεύτερο ημίχρονο στο πρόσφατο ματς με την Κροατία), η ομάδα του Σάντος μπήκε το ίδιο μουδιασμένη στο γήπεδο όσο ήταν και πριν την ανάπαυλα του παιχνιδιού. Χρειάστηκαν 2 παρεμβάσεις από Παπασταθόπουλο – Σπυρόπουλο και μια αλλαγή του Σάντος (Φωτάκης αντί Τζιόλη) για να αρχίσει να αχνοφαίνεται στον ορίζοντα, μια αχτίδα φωτός.
Το κερασάκι στην τούρτα όμως (το οποίο κατά την γνώμη μου έγειρε κατά πολύ την πλάστιγγα υπέρ της εθνικής μας ομάδας) το έβαλε ο ίδιος ο Κετσπάγια (για τον οποίο είχε γίνει πολύς λόγος τις προηγούμενες μέρες σχετικά με το αν θέλει την νίκη ή θα σφυρίζει…αδιάφορα ενθυμούμενος το πέρασμά του από την Ελλάδα) ολοκληρώνοντας και τις τρεις αλλαγές, τις οποίες είχε στην διάθεσή του από το 65′ (εκ των οποίων μόνο η μία ήταν αναγκαστική). Όπως είναι φυσικό, λόγω του ότι η μπάλα είναι πόρνη (σύμφωνα με τον Ίβιτσα Όσιμ), ο σκόρερ της Γεωργίας Ταρκαμάτζε τραυματίζεται και η Γεωργία μένει με 10 παίκτες στο γήπεδο σε μια χρονική στιγμή που η Ελλάδα είχε αρχίσει να ανεβάζει ρυθμούς.
Από εκείνο το σημείο και έπειτα νομίζω ότι όποιος παρακολουθούσε το ματς, ήταν σίγουρος ότι τουλάχιστον η ισοφάριση θα ερχόταν κάποια στιγμή για την Εθνική (παρόλο που το άγχος του χρόνου πίεζε όλο και περισσότερο τους διεθνείς). Η λύτρωση δεν ήρθε με την πρώτη, αφού το μακρινό σουτ του Φωτάκη κατέληξε σε κόρνερ, αλλά με την δεύτερη, όταν το δεύτερο μακρινό σουτ του παίχτη του ΠΑΟΚ, μετά από χτύπημα σε ένα κεφάλι αμυντικού, κατέληξε στα δίχτυα της Γεωργίας. Η Ελλάδα ισοφάρισε, πέτυχε τον πρωταρχικό της στόχο και βρισκόταν με παίκτη παραπάνω μέσα στο γήπεδο για τα τελευταία 10 λεπτά του παιχνιδιού. Το μόνο το οποίο άλλαξε ήταν ο δείκτης του σκορ μετά το -ομολογουμένως δύσκολο αφού η μπάλα έσκασε στο έδαφος πριν την εκτέλεση- γκολ του (ανύπαρκτου μέχρι εκείνη την στιγμή) Χαριστέα, δείγμα της νοοτροπίας της ομάδας.
Συνοψίζοντας, νομίζω ότι με μια πολύ αγχωτική νίκη και μια πολύ μέτρια εμφάνιση απέναντι σε έναν κατώτερο αντίπαλο, η Ελλάδα κατόρθωσε να πετύχει τον στόχο που είχε θέσει από την κλήρωση ακόμα, την πρόκρισή της στην τελική φάση του Euro 2012.
Σε όλη αυτή την προκριματική φάση είχαμε αρκετές κακές αλλά και αρκετές καλές στιγμές. Το σίγουρο είναι ότι δεν είμαστε μια υπερδύναμη του ποδοσφαίρου, η οποία θα παίξει το καταπληκτικό επιθετικό ποδόσφαιρο που θα ενθουσιάσει φιλάθλους και δημοσιογράφους. Όμως δεν είμαστε και εκείνη η κακόμοιρη η ομαδούλα η οποία έφτανε συχνά πυκνά στην πηγή (πρόκριση) και δεν έπινε νερό (τελική φάση). Είμαστε μια ομάδα με ένα συγκεκριμένο αγωνιστικό πλάνο και μια φιλοσοφία κυρίως αμυντική, που κοιτάει να εφαρμόσει ακριβώς αυτά που ξέρει μέσα στο γήπεδο και τίποτα παραπάνω.
Προσωπικά είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένος από την επίτευξη του αρχικού στόχου που είχε θέσει η ομάδα και θέλω να ελπίζω σε ανάλογες επιτυχίες στο μέλλον. Ας μην ξεχνάμε ότι αυτή η ομάδα, έχει μέσα 3 πρωταθλητές Ευρώπης (όπως δήλωσε και ο Καραγκούνης) και το μέταλλο του πρωταθλητή δείχνει να περνάει σε όλη την ομάδα. Καλή ξεκούραση στα παιδιά! Την δικαιούται γιατί αυτό που πέτυχαν ήταν ένας μικρός άθλος…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου